Soalan tentang keujudan saya di suatu tempat yang jauh di pendalaman, tekanan kerja yang meningkat, gangguan dari pihak luar, suasana yang mencabar serta keupayaan serta kemudahan yang terbatas, adalah satu soalan wajib. Soalan ini timbul semula hari ini.
Kesukaran mencari tenaga kerja serta pegawai yang sesuai menyebabkan syarikat kadang-kadang tiada pilihan. Saya mempunyai banyak pilihan, berhenti atau terus bekerja. Tetapi, penentu ialah keluarga....isteri dan anak-anak. Perkara seperti ini, pihak pengurusan atasan memang tahu tetapi sengaja tak mahu ambik tahu. Mungkin, jika di bincangkan secara terbuka, ianya mungkin bakal membuka mata pihak kakitangan tentang keadaan mereka dan mungkin akan membuat keputusan yang bertentangan dengan hasrat syarikat dalam mengekalkan tenaga kerja yang sedia ada.
Tadi, soalan dibangkitkan bernada serupa..."Why is your existence in the company? Why the company still maintaining or employing you?. Tak mungkin saya nak jawab..."I got a choice but not the company.". But then, as long as the company take good care of me, then there is no reason to leave".
Tapi, perbincangan secara terbuka saya dengan pengarah saya nampaknya mula membuka minda dan mata syarikat dan akhirnya membawa kepada kemungkinan bahawa elaun di naikkan dan gaji di semak semula....harap-harap ianya menjadi kenyataan.
Tepuk dada tanya selera...
No comments:
Post a Comment